به نقل از «عصر ایران»

۱۳ کار عجیبی که مردم در گذشته انجام می دادند

تاریخ انتشار: ۲۹ شهریور ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۲۲۶۳۷

بسیاری از مردم نگاه رمانتیزه ای به تاریخ دارند که عمده دلیل آن فیلم هایی مثل «تروا» (Troy) و «گلادیاتور» (Gladiator) و سریال هایی مانند «اسپارتاکوس» (Spartacus) هستند. اما اگر واقعاً تاریخ را مطالعه کنید، به چیزهای عجیبی برخواهید خورد.

در ادامه از کارهای عجیبی خواهیم گفت که مردم در گذشته انجام می دادند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

۱- اولین سشوار شکل کاملاً متفاوتی داشت

اختراع سشوار به قرن نوزدهم بازمی گردد، زمانی که یک استالیست فرانسوی به نام الکساندر گودفوا در سال ۱۸۹۰ این وسیله را عرضه کرد. سشوارها آن زمان بزرگ بودند و تنها در حالت نشسته قابل استفاده بودند. بالاخره در دهه ی ۱۹۲۰ یک مدل کوچک تر و دستی عرضه شد که راه را برای سشوارهای امروزی که حالا از آن ها استفاده می کنیم هموار کرد.

۱۴ واقعیت شگفت‌ انگیز که مغزتان را منفجر می‌کند

۲- مردان عصر ویکتوریایی چای خود را در لیوان های مخصوص می خوردند

در گذشته اگر مردی به یک اندازه شیفته ی سبیل هایش و چای بود، یک راه حل جالب برای آن وجود داشت. یک لیوان کوچک ویژه ی جنتلمن های سبیل دار ساخته شده بود که به «لیوان سبیل» معروف بود و کارش این بود که سبیل مردان هنگام نوشیدن چای خیس نشود.

گفته می شود یک سفالگر انگلیسی به نام هاروی آدامز در دهه ی ۱۸۷۰ این لیوان ها را می ساخت که به حدی محبوبیت یافتند که او ۱۵ سال بعد خود را بازنشسته کرد.

 

۳- در یونان باستان، مردان دامن به تن می کردند نه شلوار

از نظر مردان یونان باستان، دامن، تونیک و ردا لباس هایی بودند که مردان واقعی به تن می کردند. در حقیقت، آن ها شلوار را چیزی زنانه و مایه ی تمسخر می دانستند.

 

۴- آناناس نمادی از جایگاه بالای اجتماعی بود

در گذشته های دور، در اروپا آناناس را ارزشمندتر از آن می دانستند که خورده شود. هر یک دانه آناناس هزاران پوند قیمت داشت و در قرون شانزدهم و هفدهم میلادی ثروتمندان این میوه را آنقدر با خود اینور و آنور می بردند تا بالاخره خراب می شد و مجبور به دور انداختنش می شدند.

 

۵- مصریان باستان از بالش های چوبی یا سنگی استفاده می کردند

در مصر و حتی چین باستان، بالش ها از سنگ، چوب و حتی چینی ساخته می شدند. از آنجایی که آن زمان مردم روی زمین می خوابیدند، از بالش برای جدا کردن سر از زمین استفاده می شد تا از حشرات در امان بمانند.

بالش های سنگی کارکرد دیگری هم داشتند. از آن ها در مقبره ها نیز استفاده می شد و سر اجساد را را بر روی آن ها قرار می دادند، چرا که این عضو بدن را مقدس می دانستند.

 

۶- در قرن نوزدهم سس کچاپ به عنوان دارو فروخته می شد

سس کچاپ در گذشته شکل کاملاً متفاوتی داشت. آن زمان کچاپ حاوی قارچ، پیاز و ادویه بود و گوجه فرنگی ای در آن وجود نداشت.

کچاپ زمانی هم به عنوان دارو فروخته می شد. این کار توسط مردی به نام جان کوک بنت انجام می شد. گوجه ی کچاپ که آن زمان تازه به محتویاتش افزوده شده بود، علت خواص مفیدش بود. استفاده از کچاپ به عنوان دارو خیلی زود رواج یافت. اما با عرضه ی کچاپ های کم کیفیت تر، در ده ی ۱۸۵۰ کارکرد دارویی آن از میان رفت.

 

۷- در قرن شانزدهم از مومیایی ها استفاده ی دارویی می شد

گرچه در بسیاری از فیلم ها مومیایی ها به عنوان چیزی ترسناک و شیطانی به تصویر کشیده می شوند، در گذشته آن ها را دارای خاصیت دارویی می دانستند. در قرن دوازدهم میلادی، مومیایی های آسیاب شده را به عنوان دارو مصرف می کردند که بیشتر به دلیل قیر طبیعی درون آن ها بود.

به علاوه، رنگ قهوه ای که در بسیاری از نقاشی های قدیمی وجود دارد هم از پودر مومیایی به دست آمده بود.

 

۸- به شوالیه ها دستور داده می شد که «حمام کنند»، دست کم برای شوالیه شدن

در فیلم ها گاهی تصویر رمانتیکی از قرون وسطی نشان داده می شود، در حالی که این دوره از نظر بهداشت در وضعیت بسیار بدی قرار داشت. بیشتر به این خاطر که آن زمان حمام کردن کارمعمولی نبود و تنها در موقعیت های بخصوصی انجام می شد، مانند زمانی که کسی شوالیه می شد.

آن زمان مردان پیش از برگزاری مراسم اعطای لقب شوالیه به حمام می رفتند تا دست کم یک روز خوشبو باشند.

۹- رومیان باستان لباس های خود را با ادرار می شستند

رومیان باستان ادرار را نه صرفاً یکی از فضولات بدن، بلکه منبع آمونیاک می دانستند، ماده ای که از قدرت پاک کنندگی برخوردار است. به همین دلیل، بر اساس دیوارنگاره های یافت شده در شهر باستانی پومپئی، لباس های کثیف در ادرار کهنه خیسانده می شدند تا چربی ها، لکه ها و چرک آن ها پاک شود. رختشورهای آن زمان لباس ها را در تشت با پا می کوبیدند.

 

۱۰- بطری های اشکدان سند عشق زنان بودند

قدمت بطری های اشکدان به سال ۴۰۰ پیش از میلاد مسیح بازمی گردد. زنان اشک هایی که در فراغ همسر از دنیا رفته یا به جنگ رفته ی خود ریخته بودند را در بطری های مخصوصی به نام اشکدان می ریختند. آن زمان اعتقاد بر این بود که هر چه مقدار اشک یک زن بیشتر باشد، پاکی و پرهیزکاری او هم بیشتر است. این بطری ها بعداً تغییر کاربری دادند و تبدیل به جای نگهداری عطر و روغن شدند.

 

۱۱- دندان های مصنوعی زمانی از دندان های واقعی درست می شدند

امروزه دندان های مصنوعی از مواد مصنوعی بی ضرری ساخته می شوند که دوام زیادی هم دارند. اما قرن ها پیش اگر دندان هایتان را از دست می دادید، می توانستید دندان های واقعی جدیدی را جایگزینش کنید.

آن زمان دندان های مصنوعی در حقیقت از دندان های واقعی انسان درست می شدند. گفته می شود برای درست کردن آن ها اغلب از دندان های کشته های جنگ ها استفاده می شد. اما امکان خرید دندان از افراد زنده هم وجود داشت.

 

۱۲- رومیان باستان عرق گلادیاتورها را یک کالای ارزشمند می دانستند

اگر یک زن رومی باستان بودید که می خواستید زیبا به نظر برسید، معجون زیبایی مورد انتخاب شما عرق گلادیاتورها بود. بعد از نبرد گلادیاتورها، عرق، خون و چرک بدن آن ها را در شیشه های کوچکی در بیرون میدان مسابقه می فروختند.

زنان ثروتمند رومی استطاعت مالی خرید کرم و عطر را داشتند و عرق گلادیاتورها هم یک محصول زیبایی برای زنان متوسط بود.

 

۱۳- اولین دستگاه فر دائم مو شکل دیگری داشت

اولین دستگاه فر دائم مو در سال ۱۹۰۵ توسط یک آرایشگر آلمانی به نام کارل نسلر اختراع شد. این وسیله به بیگودی هایی برنجی مجهز بود که به یک دستگاه حرارتی متصل بودند. برای استفاده از این وسیله سدیم هیدروکسید به طور مستقیم به موها زده می شد. از آن زمان این دستگاه دائماً در تغییر و تحول بود تا اینکه در دهه ی ۱۹۷۰ مواد فر کننده ی اسیدی عرضه شدند.

منبع: روزیاتو

کانال عصر ایران در تلگرام

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: کارهای عجیب عنوان دارو آن زمان بطری ها لباس ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۲۲۶۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم؟

به گزارش صدای ایران از روزیاتو، محققان دقیقاً کشف کرده‌اند که برای داشتن و حفظ قلب سالم، هر روز چقدر باید بنشینیم، بخوابیم، بایستیم و ورزش کنیم.

کارشناسان سال‌ها هشدار داده‌اند که عدم تحرک و نشستن بیش از حد در طول روز خطر مشکلات سلامتی متعددی از جمله افزایش وزن، دیابت نوع ۲، سرطان و حتی مرگ زودهنگام را افزایش می‌دهد.

اکنون تیمی از محققان می‌گویند که ما باید فقط شش ساعت در روز بنشینیم.

تنها دو ساعت در روز را باید به ورزش‌های سنگین مانند ورزش در باشگاه یا پیاده‌روی سریع اختصاص دهید.

انجام ورزش‌های سبک، مانند انجام کار‌های خانه یا درست کردن شام، باید دو ساعت دیگر را به خود اختصاص دهد.

وقتی نوبت به خواب می‌رسد، هشت ساعت و بیست دقیقه را برای خوابیدن کنار بگذارید.

اما به گفته محققان، افراد تنها زمانی مزایای ماندگار این اقدامات را بر سلامت قلب خود تجربه خواهند کرد که این فعالیت‌ها را به طور منظم انجام دهند.

دکتر کریستین برکنریج، نویسنده این مطالعه و کارشناس فیزیولوژی ورزش در دانشگاه فناوری سوئینبرن تصریح کرد:

برای نشانگر‌های متنوع سلامت، از اندازه دور کمر گرفته تا سطح گلوکز ناشتا، سطوح مختلفی از هر رفتار در نظر گرفته می‌شود.

این تجزیه و تحلیل طیف گسترده‌ای از نشانگر‌های سلامت را در بر می‌گیرد و هدف آن سلامت کلی بدن است.

البته همیشه حرکت کردن و فعالیت تا جایی که می‌توانید توصیه می‌شود. به خصوص زمانی که زندگی بسیاری از ما جلوی نمایشگر‌ها می‌گذرد.

انجام فعالیت‌های بدنی و خوابیدن، به سلامت متابولیک قلبی ما کمک می‌کند.

محققان داده‌های بیش از ۲،۳۰۰ داوطلب ۶۰ ساله را تجزیه و تحلیل کردند. یک چهارم آنها دیابت نوع ۲ داشتند.

آنها فعالیت داوطلبین را به مدت هشت روز بررسی کرده و کل زمان نشستن، ایستادن و خوابیدنشان را محاسبه کردند.

سپس این تیم نشانگر‌های سلامت را در میان شرکت‌کنندگان از جمله اندازه دور کمر، سطح گلوکز و انسولین مقایسه کردند.

آنها دریافتند کسانی که نشانگر‌های «بهینه ای» دارند، به طور قابل ملاحظه‌ای زمان کمتری را برای نشستن و زمان بسیار بیشتری را برای انجام فعالیت‌های بدنی صرف می‌کنند.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ و دارای «ترکیب بهینه به طور متوسط» نیز زمان بیشتری را به خواب اختصاص می‌دادند.

محققان در مقاله‌ای در مجله Diabetologia افزودند:

بی‌تحرکی روی سلامت قلب تاثیر می‌گذارد. زمان بیشتری که برای انجام فعالیت‌های بدنی صرف می‌شود، با حساسیت به انسولین، کاهش درصد چربی و کاهش سطوح تری‌گلیسرول و کلسترول همراه است.

با این حال، محققان اذعان کردند که این داده‌ها صرفاً یک «توصیه» است و زمان هر فعالیت باید «واقع‌بینانه و متعادل» باشد.

ممکن است مشکلاتی در جمع‌آوری داده‌ها در تمایز دقیق مدت زمان اختصاص داده شده به هر یک از انواع فعالیت‌های اندازه‌گیری شده در شرکت‌کنندگان وجود داشته باشد.

به عنوان مثال، در این پژوهش ایستادن بسیار شبیه به فعالیت بدنی سبک ثبت می‌شد.

این که زمان خود را به جای انجام فعالیت‌های بدنی با چه کاری جایگزین کنید هم به طور طبیعی بر نتایج تأثیر می‌گذارد.

به عنوان مثال، اگر خوابیدن جایگزین زمان ورزش شود، ممکن است برای سلامتی مضر باشد، اما اگر جایگزین زمان نشستن و عدم تحرک شود، مفید است.

به همین دلیل است که ما به دستورالعمل‌های یکپارچه‌ای با در نظر گرفتن طیف کامل رفتار انسانی نیاز داریم.

اگرچه اختصاص دادن زمان بیشتری به ورزش کردن توصیه می‌شود، اما انجام ۱۰ ساعت ورزش و حذف ساعات نشستن عملاً امکان‌پذیر نیست. استفاده از زمان باید واقع‌بینانه و متعادل باشد.

همچنین باید اذعان کنیم که این داده‌ها توصیه‌ای برای یک فرد بزرگسال سالم و توانا است. همه ما شرایط مختلفی داریم و مهمتر از همه، حرکت کردن و فعالیت باید سرگرم‌کننده باشد.

در حالی که محققان محاسبه کرده‌اند که بزرگسالان به طور ایده‌آل باید چه هدفی را از نظر فعالیت داشته باشند، حتی اگر به این اهداف دقیق نرسند، همچنان احتمالاً از انجام فعالیت‌های بدنی سود خواهند برد.

به عنوان مثال، انجام ورزش به مدت ۱ ساعت در روز همچنان برای شما مفید است، حتی اگر دقیقاً دو ساعت در روز ورزش نکنید.